فسيل شناسی بازوپايان

تعداد صفحه : 17
فسيل شناسی بازوپايان چكيده در اين مقاله Persianospirifer به عنوان يك جنس جديد از بازوپايان خانواده Spinocyrtiidae از سازند خوش ييلاق (شمال شرق شاهرود- ايران)، و از لايه هاي مارني و آهكي پر فسيل قاعده اين سازند، با سن دونين مياني تا بالائي (ژيوسين بالائي- فرازنين زيرين)، معرفي ميشود. اين جنس قبلا توسط D.Brice و همكاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia ، در سال 1975 توسط م. احمد زاده هروي به جنس ‏Tenuicostella و مجددا توسط D. Brice و همكاران در سال 1978 مطالعه و به جنس Orthospirifer نسبت داده شد. اين جنس بوسيله خصوصياتي چون وجود تزئينات ميكروسكوپی ظريف بصورت شبكه توري شكل گسترده بر روي تمامي سطح صدف كه حاصل وجود capillaeها وخطوط رشد بسيار ظريف ميكروسكوپي، وجود شياري مياني و مشخص بر روي فولد و نيز برجستگي مياني و مشخص بر روي سينوس، اينتر اراي كم وسعت و باريك، تجمع لايه هاي رشدي در جلوي صدف بصورت ساختي فلس مانند، عدم وجود سپتوم مياني، كاردينال پروسس (cardinal process) با 17 تا 21 تيغه مشخص ميشود. مقدمه - در مناطق البرز شرقي سازند خوش ييلاق با ضخامتي قابل توجه و تقريبا بي نظير و با غناي فسيلي منحصر بفرد گسترش وسيعي داشته و همواره مورد توجه زمين شناسان در شاخه هاي مختلف بخصوص ديرينه شناسان بوده است. در لايه هايي از سازند خوش ييلاق در قاعده اين سازند و بعد از لايه هاي كربناته بدون ماكرو فسيل ابتداي اين سازند ضخامتي از لايه هاي مارني و آهكي پر فسيل وجود دارد كه از لحاظ تنوع فسيلي بسيار قابل توجه ميباشد. در اين لايه ها بازوپايان از تنوع و گسترش چشمگيري نسبت به ساير گروههاي فسيلي برخوردارند و در اين ميان خانواده Spinocyrtiidae از رو خانواده Spiriferacea داراي تنوع و گسترش بيشتري ميباشند . افراد اين خانواده در سازند خوش ييلاق قبلا توسط D. Brice و همكاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia (Fredericks, 1916) نسبت داده شده اند. همين نمونه ها...